Prirodnjački muzeji kriju rešenje za predviđanje budućih pandemija

Prirodnjački muzeji širom sveta čuvaju uglavnom neiskorišćeni resurs za predviđanje budućih pandemija: zbirke prirodne istorije o kojima ljudi i nauka malo znaju, navodi se u tekstu koji potpisuje nekoliko svetskih profesora pririodnjaka.

Biodiverzitet naše planete je slabo poznat – samo oko 20% svih procenjenih vrsta na Zemlji  su su imenovani. 

„Po našem mišljenju, ovo fundamentalno nepoznavanje gotovo svih aspekata biološke raznolikosti rezultiralo je neefikasnim, slabo koordiniranim i minimalno naučno utemeljenim odgovorom na ključne aspekte pandemije COVID-19“, ocenjuju profesori.

Prirodnjačke zbirke čuvaju primerke životinja, biljaka i drugih organizama koji ilustruju raznolikost života na Zemlji. Oni su rezervoari informacija i uzoraka koji mogu naučnicima pomoći da identifikuju verovatne izvore patogena, domaćine i puteve prenosa. 

Istraživanja pokazuju da su zoonoze tj. bolesti koje se prenose sa životinje na čoveka porasle zbog upada ljudi u životinjska staništa. 

Uništavanje tropskih kišnih šuma širom sveta nas je suočilo sa mikrobovima koji se prirodno javljaju kod divljih životinja i mogu izazvati bolest u ljudskoj vrsti.

Biološka raznolikost Zemlje povezana je porodičnim stablom. Virusi, bakterije i drugi mikrobi evoluirali su zajedno sa svojim domaćinima milionima godina. Kao rezultat, virus koji boravi u domaćinu divljoj životinji, poput šišmiša, može biti visoko patogen kada se prenosi na ljude. 

Nažalost, nacionalni odgovori na epidemije bolesti često se zasnivaju na vrlo ograničenom znanju osnovne biologije, ili čak identiteta, patogena i njegovog divljeg domaćina. 

Kao naučnici, verujemo da iskorišćavanje vekova biološkog znanja i resursa iz kolekcija prirodne istorije može pružiti informisanu mapu puta da bi se identifikovalo poreklo i prenošenje epidemije bolesti, ocenjuju profesori.

Procenjuje se da svetske prirodne istorijske zbirke sadrže više od tri milijarde uzoraka, uključujući sačuvane primerke mogućih domaćina koronavirusa koji su doveli do SARS-a, MERS-a i COVID-19. 

Konzervirani primerak glodara, šišmiša ili bilo koje druge potencijalne životinje domaćina u kolekciji takođe sadrži sačuvane patogene, poput koronavirusa. 

To znači da istraživači mogu brzo pregledati mikrobe koristeći uzorke koji su ranije sakupljeni decenijama ili više za sasvim drugu svrhu. Oni mogu upotrebiti ove informacije da brzo identifikuju patogen, povežu ga sa određenim divljim domaćinima, a zatim rekonstruišu prošlu distribuciju i evoluciju mikroba i domaćina koji izazivaju bolest na širom geografskog prostora.

Mnoge kolekcije sadrže zamrznute uzorke životinjskih uzoraka koji se čuvaju u posebnim zamrzivačima na niskim temperaturama. 

Ovi materijali se mogu brzo pregledati na mikrobe i moguće ljudske patogene uz pomoć genetske analize. 

Naučnici mogu da uporede DNK sekvence patogena koji se nalaze u uzorcima životinja sa agensom koji izaziva bolest da bi identifikovali i pratili puteve prenosa.