Usnula mačka u stolici oblika školjke

Jedna od najpoznatijih i veoma cenjenih fabrika nameštaja, Vitra, ove godine ponudiće jednu malu, ograničenu seriju svoje možda dosad najprodavanije stolice.

Reč je o DAW (Dining Height Arm Chair Wood) stolici, koja će u novoj seriji biti proizvedena u samo 500 komada.

Kada je Eamsova DAW stolica lansirana, 1950. godine, to je bila prva industrijski masovno proizvedena stolica na svetu, napravljena od plastičnog sedalnog dela  oblika školjke koja se oslanja na niz različitih vrsta baza.

Nakon što je posetio Eamsov studio 1950. godine, rumunsko-američki umetnik i ilustrator Sol Stajnberg (Saul Steinberg 1914-1999) na prvi pogled se oduševio ovom vijugavom (tada izuzetno hrabrom i modernom, a sada već klasičnom) stolicom iskoristivši njene vijugave površine za seriju svojih crteža, među kojima su bile žena koja se odmara i mačka. U toku te svoje prve posete studiju Stajnberg je osim stolice oslikao i zidove, podove i nameštaj koji se zatekao u prostoru, i iz te nenadane posete nastalo je i niz autorskih originalnih crteža.

Ova dva crteža su jedina dva preostala originalna dela koja su ostala od čitavog niza crteža urađenih od strane Stsjnberga za Vitru. Za početak crteži su bili ponovo skenirani i rekonstruisani, onda se pristupilo pravljenju šablona i pažljivom savladavanju spoja crteža i krivina oblika stolice. Svaku stolicu su ponovo ručno oslikali dizajneri prema originalnom šablonu, kao što svaka stolica ima i originalnu boju, presvučena je i zaštitnim lakom i isto tako ručno numerisana kao originalni i jedinstven komad dizajna.

Sol Stajnberg je bio i ostao legenda „Njujorkera“ i nekoliko od preko 8.000 crteža, slika i naslovnih strana koje je napravio tokom svoje karijere za ove novine uključivalo je mačke. Mačka je na neki način bila njegov alter ego, on je sebe često crtao sa svojom mačkom Papuzom, ili je i sam bio predstavljen kao mačka sa naočarima.

Stolica sa golom ženom koja je zavaljena i odmara se, za razliku od stolice sa mačkom, izazvala je pometnju kod umetničkih kritičara kada je prvi put bila predstavljena na izložbi Municipal Art Centra Long Beacha 1951. godine. Članovi tadašnjeg odbora su zahtevali da se skloni sa izložbe jer je vulgarna i nije umetnost, ali kustosi izložbe su to odbili. Danas je teško zamisliti da bi jednostavan i sveden crtež nage žene mogao izazvati toliku pometnju, ali tada su vremena bila drugačija. Afera oko ove stolice završena je tekstom u “Los Anđeles Herald-Ekspresu” pitanjem: “Da li je ovo vulgarnost ili umetnost?”