Zagađenje životne sredine plastikom u poslednje vreme rezultovalo je njenim svakodnevnim unošenjem u organizam putem vazduha, hrane i vode, objasnio je na svom tviter nalogu poznati genetičar Miodrag Stojković.
Prema njegovim rečima, o tome kakav negativan efekat sve to ima na ljudske ćelije, rani razvoj i nastanak bolesti, objašnjeno je u najnovijoj naučnoj publikaciji, čiji je on koautor, zajedno sa grupom naučnika.
Mikroskopski vidljiva plastika utiče na sterilitet, implantaciju embriona, abnormalni razvoj oka, pluća, srčanih zalistaka, kardiovaskularna oboljenja…napisao je poznati domaći genetičar na svom tw nalogu.
Rad Stojkovića i njegovih kolega nosi naslov: Istraživački okvir za proučavanje unutarćelijskog zagađenja polisterinskom nanoplastikom i klinički pokazatelji.
Do sada se, na žalost, nekoliko studija bavilo eventualnim štetnim uticajem mikroplastike i nanoplastike, piše u uvodnom obraćanju grupe istraživača, koji je Stojković podelio na društvenim mrežama.
U istraživanju je inače korišćen novi okvir za istraživanje, kako bi se utvrdio uticaj tih čestica na ranu fazu razvoja ljudskog embriona.
Analiza skupa gena pokazala je da su geni odgovorni za razvoj srčanih zalistaka, kao i disfunkcija ćelijskih komponenti, uključujući unutarćelijsku matricu i matične ćelije, bili značajno pod uticajem polisterina, nakon izlaganja toj materiji.
Polisterin je inače materija od koje se pravi plastika i izrađuju, na primer, čaše za jogurt.
Korišćenjem Hi Patnik metode, koja otkriva uništavajuće mehanizme i određuje kliničke pokazatelje, otkriven je APOC3 sklop, koji je odgovoran za povećan rizik od ishemijske kardiovaskularne bolesti.
U uvodu se dodaje da rezultati jasno pokazuju bolje razumevanje bioaktivnosti nanoplastike i njenog uticaja na zdravlje.
Prezentovani istraživački okvir otkriva aspekte za dalje proučavanje, sa ciljem da se predstave mehanizmi i poreklo ljudskih bolesti, posebno onih koje potiču od unutarćelijskih zagađenja, navodi se u uvodnom delu ovog rada.