Da li je život u Beogradu stvarno lakši?

Prosečna neto plata u Beogradu 2014. bila 55.429 dinara, u Topličkom okrugu 33.102 dinara.

Van glavnog grada Srbije već godinama vlada uverenje da je posao najlakše naći i da je standard ubedljivo najviši upravo u Beogradu. Iako se stanovnici prestonice često ne slažu sa ovakvim „optužbama“, uporedni podaci Agencije za privredne registre prilično jasno govore u prilog tome da je život u glavnom gradu ipak lakši.

Dovoljno je pogledati podatke o zaposlenosti po okruzima pa da se vidi koliko Beograd odskače od drugih.

U glavnom gradu tako posao ima čak 84,4 odsto svih onih građana koji posao i žele da nađu. I to „na belo“. Uporedite to sa Topličkim okrugom, tojest mestima poput Žitorađe, Prokuplja ili Kuršumlije, gde legalni posao može da nađe tek svaki drugi koji pokušava.

Podaci su iz 2014., ali poređenje sa godinama unazad, pokazuje da se stvari malo pomeraju kada je reč o regionalnoj nejednakosti.

Kada se ovoj statistici doda i informacija da je prosečna neto plata u Beogradu te 2014. bila 55.429 dinara, a u Topličkom okrugu 33.102 dinara, jasno je koliko se na jugu teže živi nego na ušću Save i Dunava.

Jer, ma koliko da su u Beogradu skuplje kirije, prevoz i ugostiteljske usluge nego na primer u Žitorađi, nema sumnje da svaki drugi „srećnik“ koji u rodnom mestu Cece i Ivice Dačića ima posao, sa tih 33.000 dinara mora da izdržava i onog drugog koji posao nema.

U Beogradu uz svu skupoću koju sa sobom nosi glavni grad, plata od 55.000, koju često u porodici primaju oba odrasla člana, sigurno daleko lakše podmiruje sve životne troškove.

Beograd je jedini okrug u kojem više od 80 odsto radno sposobnih ljudi koji traže posao (što je definicija koja isključuje sve one koji „ispadnu“ s biroa) taj posao i nalazi. Ali, još nekolicina okruga takođe dobro stoji sa zaposlenošću koja po ovakvom obračunu ide iznad 70 odsto. To su Severno-bački okrug (Subotica), Severno-banatski (Kanjiža, Kikinda), Južno-bački (Novi Sad), Srednje-banatski (Zrenjanin), Sremski (Inđija, Ruma), Braničevski (Požarevac), Kolubarski (Valjevo) i Moravički (Čačak, Gornji Milanovac).

Na drugom polu, gde ispod 60 odsto tražilaca posla uspeva da nađe radno mesto, nalaze se Pčinjski (Vranje, Bosilegrad, Bujanovac), Jablanički (Leskovac, Vlasotince, Medveđa), pomenuti Toplički okrug, pa Raški (Kraljevo, Novi Pazar), Pomoravski (Jagodina, Svilajnac, Ćuprija) i Mačvanski okrug (Šabac, Ljubovija).

Poređenje po visini prosečnih plata pokazuje sličan rezultat. Južni delovi Srbije su vidljivo siromašniji, a severni bogatiji.

Pet okruga sa najnižim platama su Pčinjski, Topličli, Jablanički, Rasinski i Raški i u njima zarade idu od 32.106 do 35.640 dinara.

S druge strane, po platama koje dostižu od 43.972 do 55.429 dinara, prednjače Beograd, Južno-bački okrug, Borski, Južno-banatski i Braničevski.