Veštine i znanja koja su potrebna za pripremu srpske rakije šljivovice u domaćinstvima, kao i njena svakodnevna upotreba i običajne prakse u kojima se ona koristi, od sada se nalaze na Uneskovoj listi nematerijalnog kulturnog nasleđa čovečanstva.
Sve to značajno doprinosi povećanju vidljivosti nematerijalnog kulturnog nasleđa na nacionalnom i lokalnom nivou, kao i međunarodnoj promociji „živog nasleđa“ Srbije, navodi se u saopštenju Ministarstva kulture.
Kako se dodaje, nominacija, koja objedinjuje kulturu gajenja šljive, tradicionalne zanate, kulturu ishrane i običaje, pečenje šljivovice i njeno korišćenje tokom privatnih ili javnih događaja na najbolji način pokazuje kako se tradicionalne veštine i prakse mogu razvijati u savremenom okruženju.
Odluku o upisu doneo je Međuvladin komitet za očuvanje nematerijalnog kulturnog nasleđa na 17. zasedanju koje se održava u Rabatu, u Maroku.
Nije svaka šljiva za rakiju
Ministarstvo kulture je 2021. godine nominovalo šljivovicu za Reprezentativnu listu nematerijalnog kulturnog nasleđa čovečanstva, a nominaciju je pripremio Centar za nematerijalno kulturno nasleđe Srbije pri Etnografskom muzeju u Beogradu.
U svemu tome učestvovali su nosioci nasleđa, lokalnih zajednica, institucija i nevladinih organizacija, udruženja.
Predlagači ideje su Etnografski muzej u Beogradu i Narodni muzej Čačak.
Elementi na Reprezentativnoj listi nematerijalnog kulturnog nasleđa Uneska iz Srbije su i porodična slava (2014. godine), kolo kao tradicionalna narodna igra (2017. godine), pevanje uz gusle (2018. godine) i Zlakusko lončarstvo (2020. godine).